Kabullenişim
Vajinismus hastası olduğumu netleştirdiğimde, bu sebepten ötürü doktora gitmeyi kendime yakıştıramadığım için bu olayı bireysel çözmeyi kafama koymuştum. Çünkü okuduklarımdan anlamıştım ki bu sadece psikolojik bir önyargı ve bunu kıracak olan da benim. Evliliğimin ilk 4 ayı vajinismus hakkinda yazılan tecrübeleri çözmek için önerileri okuyup her defasında olacak bu kez diye odaklandığım başarısız ilişki girişimleri ile sonuçlanarak geçti. Her basarisizlik sonrasi mutsuz oluyor ve cicim aylari denen aylarda ben içsel buhranlara kapiliyordum. Her ne kadar eşim destek olup, başarabileceğime inansa da bunun yetmeyeceğini öğrenmek için daha fazla deneme ve daha fazla hüsranla karşılaşmam gerekmişti. Basit psikolojik rahatsızlık olarak düşündüğüm ve kendi kendime basarmayı kafama koydugum hastalıktan bütün ugraslarim sonucu kurtulamamıştım. Ve uzun süre, yaklaşık 6 ay, denemeyi biraktim. Neredeyse bir yıllık evli olacaktık ki ( 11 ay ) artik bu rahatsızlığın destek gereken ciddi bir hastalık olduğunu kabul edip, tedavi görmeye karar verdim. Hedefim evlilik yıldönümüme bu hastalıktan kurtulmuş olarak girmekti. Bu kez de kafama bunu koymuştum.
Hera Klinik
Uzun bir doktor arastirma surecim oldu. Birkac doktora gitmeden once telefonda gorusmemde soguyarak vazgectim. Cunku bu konu acildiginda cok fazla hassaslasiyor ve en ufak seyde alinganlik yapiyordum. Mesela bana telefonda bir doktorun tedavi ucretinin basta pesin olarak alındığını söz konusu yapması bile, ya da başka bir doktorun 'tabii ki fiziksel tedavi uygulayacağız, önce bunu kabullenmen lazım' cümlesi gün boyu ağlamam için yeterli sebepti. Çünkü aşırı hassastim ve benim bu hastaligim bu kadar ciddi iken nasil ücreti telefonda söz konusu yapar, ya da ben psikolojik olarak çözüleceğine inanmışken nasil bana fiziksel tedaviden bahseder diye düşünerek bunları aşırı kırgınlık ile karşılamıştım.
Araştırmalarımın devamında hera klinik ile karşılaştım. Nişantasinda olması hasebiyle tedavi masrafları acısından diğerlerinden fazla olacağını öngörmüştük fakat onceki doktorların tutumu sebebiyle artık bizim tek beklentimiz nezaket ve anlayıştı. Bunu yakaladigimizda ucret beklentileri umurumuzda olmayacaktı. Yani vajinismuslu olup o paranin cebimizde kalmasına, saglikli cinsel hayatimizla bir süre ikincil harcalamardan uzak durmayı yeğledik.
Görüşmeye gittiğimizde beklediğimiz huzur , tatlılık ve nezaketi yakaladığımızı hemen hissettik. Telefondaki tatlı sesleri ile müsemma olan Kurtuluş Hanım ve Sinem Hanım'ın samimiyeti ile karşılaşıp, kendi çayımızı, kahvemizi kendimiz alarak oraya aidiyeti başta kazanmistik zaten. Şenay Hocayla hafif bir muayene ve ardından tatlı muhabbetle tedavi sürecim başlamış oldu. Benimle hem Safinaz Abla hem de Ayşe Abla ilgilendi. Ikisi de kesinlikle çok narin , sabirli , anlayışlı ve alanlarında uzman davranıyorlar.
Öğretmenlikten daha cok sabir isteyen ve daha kutsal meslek varsa , zannımca o da bu ablalarımın yaptığıdır. Ayşe ablamın gözünü hiç ayırmayarak ve tüm samimiyetiyle sık sık tekrarladığı 'zihnin gücüne inan' cümlesi olmadan bunu asla başaramazdım. Korkularımı kapı dışında bırakıp an'da olmam gerekiyordu. Sanırım kilit nokta buydu.
Onlar bana sürekli motivasyon cümleleri kullanırken bu hastalığın gerçekten desteğe ihtiyaç duyulan bir hastalık olduğunu yeniden kabul etmiştim. Ve eğer benim gibi bu hastalık eşiniz ile aranızda sırsa yani aile ya da arkadaş ortamınız bununla başa çıkma sürecinizden haberdar değilse kendinizi motive etmek için boyle abla gibi samimi insanlara gereksinim duymaniz kacinilmaz olacaktır.
Epey ileri duzeyde oldugumdan olacak ki 3 ila 5 seans arasında değişen programlamada benim 5 seans almam gerektiği söylenmişti. Besinci seansı da tüm çabaları ve çabam ile basarili şekilde gerçekleştirdikten sonra artık eşimle denememiz önerildiginde çok mutlu olmuştuk. Ve tarihin de tam yıldönümünde denk gelmesi bizim için ayrı bir ödül gibiydi. Hemen şık bir otelden rezervasyon yaptırdık. Her şey mükemmel olmalıydı. Çünkü bu kadar çabanın sonucunu alma günümüz olacaktı.
Ne yazık ki otelde basarılı olamadık. Ve bu beni büyük hüsrana uğrattı. Oysa ki her şey mükemmel ve istediğim gibiydi. O gün olmalıydı, olmadı. O günden sonra bir süre eşimle birbirimize yaklaşmadık. Ama yine de verilen egzersizleri uygulamaya devam ediyordum. Sonra evimizde, sıradan bir günde, her şeyin sıradan olduğu bir anda sağ gözümün yanindan gelen bir damla mutluluk gözyaşıyla oluverdi. Başarmıştık.
Anladim ki her seyin mukemmel oldugu zamanlamayı yakalama düşüncesi zihnimizi kontrol altina almamıza sebep oluyor ve bu da bu olayin gerceklesmesini zorlastiriyor. Dolayisoyla bunu ilk kez tecrübe etmek için mükemmel mekânı ve zamanı oluşturmak gerekmiyor. Bu düşünce aslında bizim tabumuz. Kızlık zarı, ilk gece, ilk iliski tabusu..Ya da bunlara kutsal değer atfetme durumu.
Evet ilkler onemlidir. Fakat bu iliski denen şey ilkini yücelttikçe olmasına izin vermiyor ve kendini kasarak 'ben yüce değilim' diye adeta cevap veriyor. Çünkü bu şey yaraticinin bize verdigi tecrübe ettikçe yüceleşen, deneyimledikçe daha da değerli hale gelen kıymetli hediyesi. Yani ilk iliskimiz sonraki ilişkilerimiz ile kıyaslandığında aralarında en deneyimsiz, en unutulası, en çıraklık ilişkimiz.. Buna yücelik atfetmek sonraki ilişkilerimize haksızlık olur. Bu yüzden bir an önce, en sıradan zaman diliminde, mukemmel ortami ve zamani beklemeden ertelemeden yapıvermeli..
Vajinismus ne öğretti ?
*Evet , tedaviye baslamadan artık vajinismusun bir hastalik olduğunu kabul etmiştim ama tedaviyi başarılı şekilde sonuçlandırdığımda buna yenisi eklendi. Vajinismus engelin fırsata çevrildiği bir hastalıktı. Çünkü bu sayede vajinismus engeli olmayanlardan daha fazla cinsel öğrenimler ediniyorsunuz, ömür boyu devam ettireceginiz bu guzelligi en guzel sekilde kullanmayı öğreniyorsunuz..
*Eşimin benim için yaptığı fedakarlığı gördüm. Sanki benim değil de bizim hastalığımız olarak yaklaşması aramızdaki muhabbeti artırdı. Bu tatlı sırrımız ile onu daha çok tanıdım..
*Yaşadığımız tüm korkuların arkasında mutlaka bir sebep var. Kedi , kopek korkusunun bile..Ve bu tedavi ile kesinlikle zihnimizi doğru kontrol ettiğimizde tum korkularin ustesinden gelinebildigini gördüğümde kedi korkumu da yendim. Ve artık bir kedim var, öpüyor, kokluyor, omzuma alıyor, birlikte uyuyorum. Önceden yanından bile geçemezken..
İtiraf
Safinaz ablamın tavsiyesi ile her seanstan sonra kendimi tatlı ısmarlayarak ödüllendirdim. Oysaki o sadece bir kere demişti bunu. Olsun, tatlı yemek için en guzel bahaneydi bu bana.
Tavsiye
Basardıgınızı gördüğünüz seanstan sonra eve dönerken ayağınıza bakın. O şaşkınlıkla galoşları ayağınıza unutmuş olabilirsiniz :)
Copyright 2004 - 2023, www.jinekolognet.com